به گزارش خبرنگار مهر، حق پخش تلویزیونی همیشه محل مناقشه فوتبال ایران با تلویزیون بوده است. تا پیش از آنکه کنفدراسیون فوتبال آسیا پرداخت حق پخش تلویزیونی را یکی از ملزومات تعیین سهمیه برای کشورها جهت حضور در مسابقات لیگ قهرمانان آسیا تعیین کند، این حق در اختیار باشگاهها نبود و از آن محروم بودند.
در سال 1387 با پیگیریهای فدراسیون فوتبال و دخالت سازمان تربیت بدنی وقت، صداوسیما ناچار به خریدن امتیاز حق پخش تلویزیونی مسابقات شد، آنهم در قالب یک پروژه که منفعت آن تماما به سود سیما بود و باشگاههای فوتبال کمترین بهره را از آن میبردند. صداو سیما در کنار خریدن امتیاز حق پخش تلویزیونی مسابقات امتیاز فروش تبلیغات دور زمین را نیز در اختیار گرفته بود که از این بابت سودی سرشار به این سازمان رسید.
افزایش قیمت حق پخش تلویزیونی گرچه امیدوارکننده بود اما هنوز به اندازهای نبود که فوتبال باید از نمایش مسابقاتش بهره میبرد. به همین خاطر فدراسیون فوتبال تصمیم بر آن گرفت که امتیاز حق پخش تلویزیونی از تبلیغات دور زمین جدا شده و به دو شرکت و یا سازمان جدا از هم فروخته شود.
در این رابطه رایزنیهایی صورت گرفته و با قیمت گذاری مناسب بزودی قرارداد فروش این دو امتیاز امضا میشود، قراردادهایی که گفته میشود رقم آنها به مراتب بیشتر از ارقامی است که فدراسیون فوتبال تا به امروز از این بابت به دست آورده است. ظاهرا هر دو شرکتی که خواهان امتیاز حق پخش تلویزیونی و تبلیغات میدانی فوتبال شدهاند، ایرانی بوده و با شرایطی بهتر از گذشته خواهان این امتیازها شدهاند.
نظر شما