خبرگزاری مهر - گروه استانها، فاطمه سعادتیان نیک: «شب‌های قدر» پر رمز و رازترین لحظه‌ها در گردونه زمان است که قلم‌ها در وصفش می‌شکنند، زبان‌ها از توصیفش قاصر و عقل در فهم آن مبهوت می‌ماند؛ شبی که به فرموده امام صادق (ع) قلب رمضان به شمار می‌آید.
امشب پاهایم را استوار بر پلکان توبه می‌گذارم و در آستان مهر تو که واسطه‌ای از عشق و محبت هستی است، می‌آیم و روی از تمام غرور و گناهایم به امید طلب بخشش تو بر می‌گردانم.
«شب قدر» شبی است که در آن قرآن بر پیامبر عظیم‌الشأن اسلام نازل شده و فضیلت عبادت در این شب از تمام شب‌ها بیشتر است.
امام رضا جانم، حضرت مهربانم تو خودت فرموده‌ای: «خداوند در شب قدر آنچه را که از این سال تا سال بعد پیش خواهد آمد، مقدّر می‌فرماید از زندگی یا مرگ، از خوب یا بد یا روزی. پس آنچه خداوند در این شب مقرر می‌کند، به حتم واقع خواهد شد.»
در عزیزترین و عجیب‌ترین شب سال فرشتگان بسیاری به زمین می‌آیند؛ به طوری‌که زمین بر آن‌ها تنگ می‌شود. لذا آن را «شب قدر» نامیده‌اند؛ زیرا یکی از معانی «قدر» به معنای ضیق و تنگ است و در این شب قرآن با تمام قدر و منزلتش به وسیله فرشته صاحب قدر بر پیامبر (ص) نازل شد.
امشب در نجوای خاموش دل‌ها، دیدههای گریان و صورتهای خیس از باران پشیمانی، آرامش چشمان بیدار در قلب نیمه شب‌های خواب زده همراه سرود فرشتگان عرش در مطلع إِنّا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَةِ الْقَدْرِ … می‌شویم.
صحن و سرای حرم امام رضا (ع) مملو از زائرانی است که در این بیست و یک شب، روزه تقوا گرفته‌اند و امشب با دلی آکنده از امید می‌گویند یا سَرِیعَ الرضا، ای کسی که زود راضی میشوی، آمده‌ام.
باران نور از سمت آسمان میریزد و در وجود من، حفرههایی دهان باز کرده تا نورها را ببلعد؛ من آمادهام. من تشنه و گرسنه محبتم؛ آمادهام در کنار سفره کرمت بنشینم و در این شب عزیز سال، در کنار بارگاه منور تو که خلاصه مهر و مهربانی هستی طلب واسطه‌گری کنم.
و در میان تمام نجواهایم خدا را نزدیک‌تر از همیشه صدا بزنم و از او نور بخواهم.
خدایا! دریچه‌ای که به سمت تو باز می‌شود، همیشه روشن است؛ بیا و امشب، وجود مرا پرِ نور و روشنی کن! خدایا! نردبانت را زمین بفرست تا به بام ملکوت بیایم و دوباره بندگی را با فروتنی و شفاعت تو به جای آورم.
خدای قدر! دست‌هایم را که ضجّه میزنند، به سمت تو معبود مهربانم دراز کردهام؛ پاسخ دست‌هایم را بده و همین امشب راه سعادت را با سخاوت بخشش از گناهانم نشان ده.
امشب تبلور حق در میان زائران و مجاورانی که مسافت‌هایی که؛ به اندازه پشیمانی و بخشش طی کرده‌اند دریافت می‌شود.
همین امشب به دستانی که چرک گناه، سیاهشان کرده و دل‌هایی که تا همین لحظه از رحمت الهی دور مانده، ستارگان، تا صبح از گناهکاران نامنویسی میکنند؛ پس بشتابید که قلم عفو در دست خداوند میدرخشد و دیگر چیزی از گناه بر جای نمی‌ماند.
برادران و خواهرانم اگر با صفای قلبتان و پیمان راسخ در این شب عزیز همراه شوید همانگونه که حضرت محمد (ص) می‌فرمایند: «هر که از روی ایمان و برای رسیدن به ثواب الهی شب قدر را به عبادت بگذراند، گناهان گذشته اش آمرزیده می‌شود» ان‌شاءلله مورد عفو قرار خواهیم گرفت.
به حزن انگیزترین غروب نزدیک می‌شویم، قلب‌هایمان با تماشای کبوتران حرم و حتی کودکان معصومی که گویا آن‌ها نیز قدر امشب را به خوبی در معصومیت وجودشان درک کرده‌اند و به این سو و آن سو می‌روند تا گمگشته خویش را بیابند و بخوانند زمزمه‌های «العفو» می‌گیرد. و قرار است قرآن به سرگیریم، آمرزش ایزدی همه را میطلبد و عذاب را پشت کوههای اغماض می‌اندازد و آنجایی که حضرت محمد (ص) می‌فرمایند: مَن أحیی لَیلَةَ القَدرِ حُوِّلَ عَنهُ العَذابُ اِلَی السِّنَةِ القابِلَة؛ هر کس شب قدر را احیا بدارد، تا سال آینده عذاب از او برداشته می‌شود».
در جوشن کبیر و رکعت‌های صدگانه سجود بر آستان بی‌منت معبود به چشمانمان آرامشی برای بیداری می‌دهیم.
امشب، یادآوری قدر ندانستن‌های بی‌شماری است؛ اما در اقیانوس مواج دیدگان خیس انسان‌هایی که قرار است عزای علوی را در بارگاه منور رضوی با سخاوت قلب‌هایشان اجابت کنند و به فرموده امام صادق (ع) قرآن مجید را بر سر گذاشته و می‌گوئیم:
اَللّهُمَّ بِحَقِّ هذَا الْقُرْآن
خدایا به حق این قرآن
وَ بِحَقِّ مَنْ اَرْسَلْتَهُ بِهِ
و بحق آنکس که او را بدان فرستادی
وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فیه
و بحق هر مؤمنی که در این قرآن مدحش کرده‌ای
وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ فَلا اَحَدَ اَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ
و بحقی که تو بر ایشان داری زیرا کسی نیست که حق تو را بهتر از خودت بشناسد …
پروردگارا در این شب معصوم، این سرآغاز دوباره تقدیر، تو را سوگند به بلندایِ قدری که بر قامت این شب دوخته‌ای، دستان توبه‌کارم را مستجاب کن و بار دیگر، در مغفرتی مقدر، یاورم باش تا خود را از سر بگیرم.
نظر شما