غدیر؛ زلال همیشه جاری امامت و ولایت

واپسین ماههاى عمر پیامبر خدا بود، آن بزرگوار همراه هزاران میهمان خانه خدا، که از ضیافت رسمى حضرت حق برمى‏گشتند، به نزدیکى سرزمین جحفه رسید. در آخرین محدوده میقات، جبرئیل بر آن حضرت نازل شد و اولین پیام رسالت ‏بعد از توحید را، که اهمیتش به اندازه ‏23 سال رسالت ‏بود، بر پیامبر ابلاغ کرد تا او براى آخرین بار پیام ولایت را بازگوید و حجت را بر مردم آن روز و نسلهاى آینده تمام کند. از این رو در آن جمعه مبارک در سه منزلى میقات جحفه فرمان تجمع حاجیان از بیت ‏برگشته را صادر کرد.

بلال اذان نماز را شروع و پیامبر خدا کلام وحى نازل شده بر خویش را چنین زمزمه کرد: "یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته، و الله یعصمک من الناس ان الله لا یهدى القوم الکافرین."( مائده/67) اى پیامبر آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده کاملا به مردم برسان، اگر آن را ابلاغ نکنى، رسالت ‏خداوند را انجام نداده‏اى. خداوند تو را از جمیع خطرات نگاه مى‏دارد و خداوند جمعیت کافران را هدایت نمى‏کند.

پس از اجتماع مردم، تعبیه جایگاهى از جهاز شتران براى پیامبر گرامى اسلام و برگزار شدن نماز ظهر به جماعت ، رسول خدا(ص) در برابر آنان ایستاد، ولى ایستادنش هیئت خاصى داشت زیرا مى‏خواست وحى را ابلاغ کند و در آخرین حج‏ خود به آنان بگوید که، خلاء وجودى رسالت را امامت پر خواهد کرد.

پیامبر اسلام به خاطر حساسیت و موضع‏گیرى‏هاى بعضى از افراد در برابر اعلان وصایت على بن‏ابى‏طالب(ع) آن را براى مدتى پنهان داشته و ابلاغش را به تأخیر انداخته بود. حال تصمیم داشت این امر عظیم و پربرکت را اعلام کند. بنابراین سکوت مردم را شکست و سخنانش را چنین آغاز کرد: ایها الناس انى قد نبانى اللطیف الخبیر...

و پس از سخنانی چنین ادامه داد: اى مردم، خداوند ولى و سرپرست و اختیاردار من است و من بر شما و همه مؤمنان ولایت دارم. آگاه باشید، هر کسى که من ولى او بودم، على ابن‏ابیطالب مولاى او خواهد بود. پروردگارا، هر کس او را دوست دارد، دوست ‏بدار و هر کس با وى دشمنى کند، دشمن بدار.

روایات بیانگر واقعه غدیر، خطبه پیامبر خدا(ص) و معرفى على بن‏ابى‏طالب به وسیله آن حضرت، متواتر است و بیشتر کتب تفسیرى و تاریخى اهل سنت و شیعه را فرا گرفته است.

علامه امینى در این باره چنین مى‏نویسد:" حدیث غدیر را یکصد و ده تن از صحابه و یاران پیامبر خدا و نیز هشتاد و چهار نفر از تابعین نقل مى‏کنند.

وی سپس از سیصد و شصت نفر از نویسندگان و کتب معروف اسلامى نقل ‏مى‏کند: حدیث غدیر از قطعى‏ترین روایات متواتر است. چنانچه کسى در تواتر این روایت تردید کند، نمى‏تواند هیچ حدیث متواتر دیگرى را بپذیرد.