استادان زبان فارسی ایروان با حداد عادل دیدار کردند

به گزارش خبرگزاری مهر، در ادامه سفر غلامعلی حداد عادل رئیس بنیاد سعدی و هیئت همراه به ارمنستان، جلسه‌ای توسط سفارت جمهوری اسلامی ایران در این کشور برگزار شد که طی آن جمعی از نخبگان و استادان زبان و ادبیات فارسی و مترجمان برجسته ارمنی و فارسی حضور داشتند.

در این مراسم مهدی سبحانی سفیر جمهوری اسلامی ایران در ارمنستان بر اهمیت گسترش روابط فرهنگی میان ایران و ارمنستان تأکید کرد و گفت: زبان و ادبیات فارسی همواره یکی از ابزارهای مهم نزدیکی فرهنگی و دوستی میان دو ملت ایران و ارمنستان بوده و تلاش برای تقویت این پل ارتباطی از اولویت‌های دیپلماسی فرهنگی ایران به شمار می‌رود. رئیس بنیاد سعدی نیز به تاریخ روابط دوستانه ایران و ارمنستان و جایگاه برجسته زبان و ادبیات فارسی در منطقه پرداخت و با اشاره به تاریخ هزارساله زبان فارسی، از نقش این زبان به‌عنوان حامل فرهنگ و تمدن ایرانی، اسلامی یاد کرد.

حداد عادل هم در این نشست گفت: این زبان علاوه بر تاریخ‌سازی در ایران، در مناطق دیگر نیز به‌عنوان زبانی فرهنگی و ادبی به رسمیت شناخته شده است.

وی افزود: زبان فارسی حامل پیام‌هایی از دوستی، صلح، و خردورزی است که در طول تاریخ توجه جهانیان را به خود جلب کرده است.

رئیس بنیاد سعدی در بخشی دیگر از سخنان خود به اهمیت دیپلماسی فرهنگی پرداخت و آن را ابزاری برای گسترش صلح و دوستی میان ملت‌ها دانست.

وی با اشاره به فعالیت‌های فرهنگی ایران در ارمنستان، از تلاش‌های صورت‌گرفته در زمینه تقویت روابط فرهنگی میان دو کشور قدردانی کرد و گفت: ایران‌شناسان و استادان زبان فارسی در ارمنستان سرمایه‌های اجتماعی دو ملت هستند و باید از این ظرفیت‌ها برای تقویت ارتباطات فرهنگی بهره برد.

در ادامه پروفسور وسکانیان رئیس کرسی ایران‌شناسی دانشگاه ایروان، ضمن اشاره به فعالیت‌های علمی و پژوهشی، به نقش برجسته زبان فارسی در معرفی فرهنگ و تمدن ایرانی در ارمنستان تأکید کرد. همچنین استادان دیگر دیدگاه‌ها و تجربیات خود را درباره تدریس زبان فارسی و ترجمه آثار ادبی ایران به ارمنی و بالعکس ارائه دادند.

استادان حاضر در این نشست هم در سخنانی تاکید کردند زبان فارسی نه تنها ابزاری برای ارتباطات میان دو کشور بلکه بستری برای ارتقای سطح آگاهی فرهنگی و معنوی است و آثار کلاسیک ادبیات فارسی همچون شاهنامه، گلستان سعدی و مثنوی مولوی مورد ستایش قرار گرفت و از آنها به‌عنوان منابع ارزشمند برای پژوهش‌های علمی و ادبی یاد شد.